Dictionary of Greek. 2013.
σπαρακτικός — σπαρακτικός, ή, ό και σπαραχτικός, ή, ό επίρρ. ά, αυτός που προκαλεί σπαραγμό: Οι γυναίκες έβγαζαν σπαραχτικές κραυγές, καθώς τις έσερναν στην αιχμαλωσία. – Οι σπαρακτικοί της θρήνοι κατασυγκίνησαν όλους … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
καρδιοκοπετός — καρδιοκοπετός, ὁ (Μ) σπαρακτικός θρήνος. [ΕΤΥΜΟΛ. < καρδι(ο) * + κοπετός (κόπτω)] … Dictionary of Greek
σπαραχτός — ή, ό, Ν [σπαράζω] σπαρακτικός … Dictionary of Greek
Νιμπελούνγκεν — (Nibelungen). Ονομασία φυλής νάνων της βόρειας Ευρώπης, που δόθηκε έπειτα στους πολεμιστές του Ζίγκφριντ, όταν αυτός κατέκτησε το θησαυρό τους, και μετά τον θάνατό του στο γένος του Βορμς (Βουργουνδούς), τα κατορθώματα των οποίων περιγράφει το… … Dictionary of Greek
θρήνος — ο 1. κλάμα, μοιρολόι: Γοερός θρήνος. – Σπαρακτικός θρήνος. 2. συνεκδοχικά, καταστροφή: Έγινε θρήνος και οδυρμός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
σπαραχτικός — σπαραχτικός, ή, ό βλ. σπαρακτικός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
